In het boek ‘Tijd Meesterschap’ heb ik een hoofdstuk geschreven over veranderen als goede voorouder (hoofdstuk 11).
Veranderingen moeten sneller en sneller gerealiseerd worden. De minister, wethouder, CEO, of bestuurder moet liever gisteren dan vandaag zichtbare resultaten overleggen aan de Tweede Kamer, de gemeenteraad, de aandeelhouders of de raad van toezicht. Wat in tien jaar tijd aan problemen is ontstaan, is echter niet in een paar weken of maanden op te lossen. Dat kost jaren. Wie heeft de lange adem? Wie durft zijn positie in de waagschaal te zetten en zijn opdrachtgevers, toezichthouders en leidinggevenden tegen te spreken en te zeggen: ‘Dit kan niet van vandaag op morgen. Tenminste niet als je geen schijnresultaat, maar een duurzaam resultaat wilt. Geef me de tijd en de condities om dit waar te maken!’?
Mijn vriendin wilde het uitmaken met mij.
Zij stuurde mij een officieel document van een dergelijke strekking.
Ik bestudeerde dat document zorgvuldig en zag dat het een vormfout bevatte.
Ik maakte mijn vriendin op de vormfout in het document attent.
Zij gaf mij tandenknarsend gelijk en wij zijn nog steeds samen, gelukkig.