In veel organisaties wordt gestreden. Gestreden over wat nu echt ‘waar’ is en wie de ‘waarheid’ in pacht heeft. Een voorbeeld. Een bestuurder van een woningcorporatie begrijpt niet waarom zijn medewerkers niet zorgvuldig met maatschappelijk geld omspringen: ‘Het is belastinggeld!’ En dat is natuurlijk ‘waar’. En tegelijkertijd begrijpen de meeste medewerkers niet waar de bestuurder zich zo druk over maakt: ‘Onze huurprijzen zijn dit jaar niet gestegen en onze huurders geven ons een 7 als waardering voor onze dienstverlening. En ja, dat kost geld. Maar dat geld hebben we toch ook gekregen om onze maatschappelijke opgave waar te maken?!’ En dat is natuurlijk ook ‘waar’. Lees hier de column in het tijdschrift M&C: Het ware of het mogelijke?
Ooit zal ik verstrengeld raken in een belangenconflict met aan de ene kant – zeg maar – mijn pleegmoeders en aan de andere kant de sociale dienst.
En dat mijn pleegmoeders dan gaan roepen: “Neemt u hem, neemt u hem maar!”
Maar de sociale dienst blijft stug weigeren: “Hij is van u, wij hebben er niets meetemaken!”
En dan gaat de ene kant met lepels en borden smijten en de andere kant
gooit stapels formulieren en pennen terug.
En dat ik dan zelf moet kiezen tussen mijn pleegmoeders en de sociale dienst
en dat ik dan tegen mijn pleegmoeders en de sociale dienst ga kiezen, en voor het conflict, de ruzie.
En dat ik zo op een hardvochtige manier alsnog volwassen zal worden.