Op een zonovergoten maandagmorgen zijn we welkom in het
huis van Shirine Moerkerken. Het vrije uitzicht op de Maas
opent de ruimte voor een openhartig gesprek, waarbij – hoe
kan het ook anders – de context centraal staat. Bij binnen-
komst wordt onze blik direct getrokken naar de grote houten
trap op de begane grond. De trap is niet alleen bedoeld om
naar boven of naar beneden te lopen, maar doet ook dienst als
podium voor een rijke verzameling naaldhakken en pumps. De
schoenen blijken onderdeel te zijn van een persoonlijk verhaal.
Een levensverhaal over troost en de waarde van schoonheid
als tegenwicht voor dat wat lelijk is. Over zien en zichtbaar
zijn. En: de morele plicht om een bijdrage te leveren aan het
begrenzen van het lijden…
Klik hier om het persoonlijke interview met Shirine verder te lezen over Conflicteren in het leven van Shirine.
Mijn vriendin wilde het uitmaken met mij.
Zij stuurde mij een officieel document van een dergelijke strekking.
Ik bestudeerde dat document zorgvuldig en zag dat het een vormfout bevatte.
Ik maakte mijn vriendin op de vormfout in het document attent.
Zij gaf mij tandenknarsend gelijk en wij zijn nog steeds samen, gelukkig.